Á skjáskotinu hjer að ofan má sjá upphaf á kvæði eftir Skerjafjarðarskáldið mikilvirka. Í hans verkum ber kappið jafnan fegurðina ofurliði og er magn haft í hávegum fram yfir gæði. Skáldið setti mig í blokk fyrir margt löngu því það er viðkvæmt og þolir illa aðfinnslur, enda vant hrósi á hverjum degi frá aðdáendum sem fá í hnjen við að lesa kvæði þess með morgunsopanum. Mjer fannst gaman að sjá hvað skáldið er með kynjahlutverkin á hreinu og hugur minn er hjá mömmunni í Himnaríki þar sem er yfrið nóg af skít að þrífa. Ef þetta hlutskipti biði mín að loknu þessu lífi, myndi jeg trauðla kalla það himnaríkisvist.
En til að barna kvæði skáldsins er einboðið að fjalla nánar um hreindýrið hana mömmu á himnum.
Ef gólf er skítugt Gvuði hjá
gott er mömmu að hafa
bletti kemur auga á
óðar fer að skafa.
Silfur fellur alltaf á
aftan bæði og framan
Pússogfægja mamma má
mikið er það gaman.
Um Gullna hliðið gengið er
gnótt er þar af drullu
Meðal engla mamma er
með ryksuguna á fullu.
Af Gústafsbergi blettum nær
blandan ediks sterka.
Klósettþrifin kæta þær
sem kunna best til verka.
Málbeinið 